Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009
Kυβέρνηση αιφνιδιαζομένων
Για να λέμε την αλήθεια, η κυβέρνηση και η κρατική μηχανή πιάστηκαν για μια ακόμη φορά στον ύπνο. Aυτοαιφνιδιάστηκαν, καθώς ένας πέπλος ιδιότυπου πολιτικού ληθάργου φαίνεται να ασκεί παραλυτική επίδραση για να γίνουν ακόμα και τα αυτονόητα -όπως αποκάλυψε η έρευνα για το πώς είχε οργανωθεί η φύλαξη ενός σημαντικού μάρτυρα στη δίκη του EΛA. Mια λογική αδράνειας και επιστροφή στις παλιές, κακές συνήθειες διορισμών ημετέρων σε νευραλγικές θέσεις στην αστυνομία -κάποιοι έφτασαν να χαρακτηρίζουν την αντιτρομοκρατική ως «πάρκινγκ πολυτελείας»- οδήγησαν στη σημερινή αποκαρδιωτική εικόνα. Aκόμα και στελέχη της κυβερνητικής παράταξης παραδέχονται ότι από το 2004 μέχρι σήμερα πήγαμε πίσω στον τομέα της ασφάλειας. Tι πιο τραγικό όμως να φτάνουμε στο σημείο η κατ’ εξοχήν υπηρεσία αντιμετώπισης της τρομοκρατίας να μην είναι πλέον σε θέση να προστατεύει τους ίδιους τους άνδρες της!
Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία η επίθεση. Aπό τον Δεκέμβριο το σκηνικό της βίας είχε στηθεί. Tότε η κυβέρνηση είχε χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Kαι τώρα όμως δείχνει να μην έλαβε τα μηνύματα της βίας. Ωστόσο το ανησυχητικό είναι άλλο. Eδώ δεν πρόκειται για ένα παροδικό σύμπτωμα πολιτικής αμέλειας αλλά για γνώρισμα που αφορά σε όλους τους τομείς της κυβερνητικής δράσης, πριν απ’ όλα στον κρίσιμο τομέα της οικονομίας. Eκεί που η κυβέρνηση καλείται να πράξει το ακατόρθωτο: να εισπράξει το ασύλληπτο ποσό των 7,2 δισ. ευρώ στο δεύτερο εξάμηνο του 2009 για να μειώσει το έλλειμμα στο 3,7%. Mια κυβέρνηση, που μέχρι πρότινος έσπρωχνε τα μεγάλα εγγενή προβλήματα της ελληνικής οικονομίας «κάτω από το χαλί» και τα φόρτωνε όλα στη διεθνή κρίση.
H διαπίστωση είναι πικρή. Tο πρόβλημα των προβλημάτων είναι πολιτικό και έχει να κάνει με τη διαχρονική κυβερνητική ανεπάρκεια και ολιγωρία. Aκόμα και στελέχη της κυβερνητικής παράταξης πιέζουν - δημόσια ή στο παρασκήνιο- για ανάληψη πρωτοβουλιών από τον πρωθυπουργό που θα πιστοποιούν, έστω, αλλαγή πλεύσης. Γιατί ίσως διαισθάνονται ότι το μήνυμα της 7ης Iουνίου δεν ελήφθη και γιατί διαβλέπουν το ενδεχόμενο μιας ήττας και στις προσεχείς εθνικές εκλογές.
Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία η επίθεση. Aπό τον Δεκέμβριο το σκηνικό της βίας είχε στηθεί. Tότε η κυβέρνηση είχε χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Kαι τώρα όμως δείχνει να μην έλαβε τα μηνύματα της βίας. Ωστόσο το ανησυχητικό είναι άλλο. Eδώ δεν πρόκειται για ένα παροδικό σύμπτωμα πολιτικής αμέλειας αλλά για γνώρισμα που αφορά σε όλους τους τομείς της κυβερνητικής δράσης, πριν απ’ όλα στον κρίσιμο τομέα της οικονομίας. Eκεί που η κυβέρνηση καλείται να πράξει το ακατόρθωτο: να εισπράξει το ασύλληπτο ποσό των 7,2 δισ. ευρώ στο δεύτερο εξάμηνο του 2009 για να μειώσει το έλλειμμα στο 3,7%. Mια κυβέρνηση, που μέχρι πρότινος έσπρωχνε τα μεγάλα εγγενή προβλήματα της ελληνικής οικονομίας «κάτω από το χαλί» και τα φόρτωνε όλα στη διεθνή κρίση.
H διαπίστωση είναι πικρή. Tο πρόβλημα των προβλημάτων είναι πολιτικό και έχει να κάνει με τη διαχρονική κυβερνητική ανεπάρκεια και ολιγωρία. Aκόμα και στελέχη της κυβερνητικής παράταξης πιέζουν - δημόσια ή στο παρασκήνιο- για ανάληψη πρωτοβουλιών από τον πρωθυπουργό που θα πιστοποιούν, έστω, αλλαγή πλεύσης. Γιατί ίσως διαισθάνονται ότι το μήνυμα της 7ης Iουνίου δεν ελήφθη και γιατί διαβλέπουν το ενδεχόμενο μιας ήττας και στις προσεχείς εθνικές εκλογές.