Τα περιβαλλοντικά αδιέξοδα, με τους περιορισμούς που επιβάλλουν στην ισότιμη πρόσβαση στα φυσικά αγαθά και με τις απειλές που εισάγουν στην ασφάλεια και την ποιότητα της ζωής των λιγότερο προνομιούχων, αποτελούν σήμερα τον πιο ισχυρό περιοριστικό παράγοντα για τις ίσες ευκαιρίες στην ανάπτυξη και την ευημερία.
Ταυτόχρονα, η περιβαλλοντική κρίση θέτει σοβαρά εμπόδια και στην ίδια την οικονομική ανάπτυξη, περιορίζοντας έτσι σημαντικά και τις δυνατότητες αναδιανομής. Η συνειδητοποίηση της νέας πραγματικότητας ανάγει το περιβαλλοντικό ζήτημα σε κορυφαία πηγή κοινωνικής αδικίας, διαψεύδοντας στερεότυπες αντιλήψεις και ανατρέποντας παγιωμένους πολιτικούς συσχετισμούς.
Η προοδευτική σκέψη αναζητά σήμερα ένα νέο πολιτικό σύστημα που να ανταποκρίνεται ισόρροπα σε μια ανάπτυξη οικονομικά αποδοτική, κοινωνικά δίκαιη και οικολογικά εφικτή. Η «πράσινη» πρόταση της ενσωμάτωσης των οικολογικών παραμέτρων στα οικονομικά μεγέθη αποτελεί την πιο συγκροτημένη απάντηση στις σύγχρονες αναζητήσεις για ένα βιώσιμο αύριο.
Η νέα υπό διαμόρφωση πολιτική πραγματικότητα αποτυπώθηκε πλήρως στα αποτελέσματα των πρόσφατων ευρωεκλογών. Όπου η μείωση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς και η αντίστοιχη άνοδος των οικολογικών κομμάτων στην Ευρώπη ενισχύουν την άποψη ότι το μέλλον της Αριστεράς είναι «πράσινο». Στα καθ΄ ημάς το ΠΑΣΟΚ, έχοντας προσανατολίσει εγκαίρως την πολιτική του ατζέντα σε οικολογική κατεύθυνση, εξελίσσεται σε μοναδικό φαινόμενο «πράσινης» πολιτικής δύναμης στην Ευρώπη, με προοπτική διακυβέρνησης. Γεγονός που επιβεβαιώνεται τόσο από την επικράτησή του στις ευρωεκλογές όσο και από την ήττα του ΣΥΝ και την υστέρηση των «μονοθεματικών» Ελλήνων Πράσινων σε σχέση με τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους. Ιδού, λοιπόν, πεδίο δόξης λαμπρό για την Ανανεωτική Αριστερά, η οποία μπορεί να μετατρέψει τη σημερινή της κρίση σε μεγάλη «πράσινη» ευκαιρία.
Πριν από 13 χρόνια
