Τρίτη 23 Ιουνίου 2009
Αντι να κλείσουν τα blogs, κλείνουν οι ...εφημερίδες τους!
Πώς την πάτησαν οι εκδότες; Στρατηγικής σημασίας η ήττα που σηματοδοτούν για το εκδοτικό κατεστημένο οι τελευταίες εξελίξεις.
Σε καμπή και το διαδίκτυο στη χώρα μας.
Πολύ θλιβερό το γεγονός ότι μένουν κι άλλοι, εκατοντάδες, εργαζόμενοι στο χώρο του Τύπου άνεργοι μετά το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου. Από την άλλη πλευρά η κρίση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε πολλά χρήσιμα συμπεράσματα για το μέλλον και να γεννήσει επίσης πολλές αλλαγές για το καλό της ενημέρωσης και της πολυφωνίας. To θέμα είναι πολύ ευρύτερο από το όποιο "καπρίτσιο" ανάγκασε την Γιάννα να βάλει λουκέτο.
Ένα κύριο συμπέρασμα είναι ότι διάφοροι εκδότες, στρουθοκαμηλίζοντας, προσπαθούσαν εδώ και πολύ καιρό να ...εξοντώσουν το διαδίκτυο και να κλείσουν τα blogs. Λες κι αυτά τους έφταιγαν. Πίστευαν ότι έτσι θα διατηρήσουν το μονοπώλιο της ενημέρωσης, τις εξουσίες και τα παντός είδους οφέλη. Μόνο που οι εποχές άλλαξαν κι αυτοί αρνήθηκαν να το πάρουν χαμπάρι ή να το αποδεχτούν. Νόμισαν ότι μπορούν με τα λεφτά και τη δύναμή τους να χειραγωγήσουν τη νέα εποχή και τις ελεύθερες φωνές. Και τώρα βλέπουν τις δικές τους εφημερίδες να είναι αυτές που κλείνουν ή να απειλούνται με κλείσιμο.
Κι αυτό γιατί δεν θέλησαν να καταλάβουν μια πολύ απλή αλήθεια: Από τη στιγμή που...
έκαναν τα έντυπά τους "περιτύλιγμα" για προσφορές, ήταν θέμα χρόνου να φτάσουμε σε αυτή την κατάσταση.
Εκαναν "εχθρό" τους το διαδίκτυο αντί να διορθώσουν τα δικά τους κακώς κείμενα. Ας το καταλάβουν λοιπόν μια και καλή, έστω και τώρα: Μόνο η επιστροφή στη δημοσιογραφία, την πραγματική, την αδέσμευση και την πολυφωνική, μπορεί να ξαναδώσει πνοή στον Τύπο και να ξαναδημιουργήσει σταδιακά σχέση εμπιστοσύνης με τον αναγνώστη. Κι έτσι ο Τύπος θα μπορέσει να συνυπάρξει με το διαδίκτυο που κι αυτό βρίσκεται σε "σημείο καμπή" στη χώρα μας καθώς περνά σιγά σιγά από τη φάση των παιδικών ασθενειών στην ενηληκίωση του...
Ετσι έχουν τα πράγματα. Ειδάλλως κύριοι εκδότες ...χάσατε!
Σε καμπή και το διαδίκτυο στη χώρα μας.
Πολύ θλιβερό το γεγονός ότι μένουν κι άλλοι, εκατοντάδες, εργαζόμενοι στο χώρο του Τύπου άνεργοι μετά το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου. Από την άλλη πλευρά η κρίση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε πολλά χρήσιμα συμπεράσματα για το μέλλον και να γεννήσει επίσης πολλές αλλαγές για το καλό της ενημέρωσης και της πολυφωνίας. To θέμα είναι πολύ ευρύτερο από το όποιο "καπρίτσιο" ανάγκασε την Γιάννα να βάλει λουκέτο.
Ένα κύριο συμπέρασμα είναι ότι διάφοροι εκδότες, στρουθοκαμηλίζοντας, προσπαθούσαν εδώ και πολύ καιρό να ...εξοντώσουν το διαδίκτυο και να κλείσουν τα blogs. Λες κι αυτά τους έφταιγαν. Πίστευαν ότι έτσι θα διατηρήσουν το μονοπώλιο της ενημέρωσης, τις εξουσίες και τα παντός είδους οφέλη. Μόνο που οι εποχές άλλαξαν κι αυτοί αρνήθηκαν να το πάρουν χαμπάρι ή να το αποδεχτούν. Νόμισαν ότι μπορούν με τα λεφτά και τη δύναμή τους να χειραγωγήσουν τη νέα εποχή και τις ελεύθερες φωνές. Και τώρα βλέπουν τις δικές τους εφημερίδες να είναι αυτές που κλείνουν ή να απειλούνται με κλείσιμο.
Κι αυτό γιατί δεν θέλησαν να καταλάβουν μια πολύ απλή αλήθεια: Από τη στιγμή που...
έκαναν τα έντυπά τους "περιτύλιγμα" για προσφορές, ήταν θέμα χρόνου να φτάσουμε σε αυτή την κατάσταση.
Εκαναν "εχθρό" τους το διαδίκτυο αντί να διορθώσουν τα δικά τους κακώς κείμενα. Ας το καταλάβουν λοιπόν μια και καλή, έστω και τώρα: Μόνο η επιστροφή στη δημοσιογραφία, την πραγματική, την αδέσμευση και την πολυφωνική, μπορεί να ξαναδώσει πνοή στον Τύπο και να ξαναδημιουργήσει σταδιακά σχέση εμπιστοσύνης με τον αναγνώστη. Κι έτσι ο Τύπος θα μπορέσει να συνυπάρξει με το διαδίκτυο που κι αυτό βρίσκεται σε "σημείο καμπή" στη χώρα μας καθώς περνά σιγά σιγά από τη φάση των παιδικών ασθενειών στην ενηληκίωση του...
Ετσι έχουν τα πράγματα. Ειδάλλως κύριοι εκδότες ...χάσατε!