Έλλειμμα στρατηγικής

ΜΠΟΡΕΙ η κρίση να μην έχει φτάσει ακόμη στο τέλος, όμως η «επόμενη μέρα» έχει αρχίσει να απασχολεί αναλυτές, οικονομολόγους και κυβερνήσεις. Η αξιολόγηση του τι έγινε και τι κόστισε βρίσκεται πλέον στην ατζέντα τους, ενώ σιγά και σταθερά μπαίνει και το ζήτημα των πρωτοβουλιών που απαιτούνται για να ανακάμψουν οι οικονομίες των χωρών τους.

Εδώ, αντίθετα, η κυβέρνηση στροβιλίζεται στη δίνη των αδυναμιών της και των κακών οικονομικών της επιλογών. Βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της επιβολής μέτρων λιτότητας, μήπως και μπορέσει να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά. Έτσι, η οικονομική πολιτική αδυνατεί να επικεντρωθεί στη δημιουργία νέων μοχλών ανάπτυξης σε ένα βιώσιμο αναπτυξιακό μοντέλο, το οποίο θα αξιοποιούσε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και θα ήταν έτοιμο να τρέξει την κατάλληλη στιγμή για να προλάβει τις ευκαιρίες της παγκόσμιας ανάκαμψης. Η τελευταία τοποθετείται- αν και υπάρχουν πιο απαισιόδοξες εκτιμήσεις- την επόμενη χρονιά.

Στην εδώ επίσκεψή του, ο οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπίνι έδωσε μια ιδέα για να βρεθεί η ελληνική οικονομία σε «καλή θέση» μακροπρόθεσμα. Το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας, είπε, είναι η στρατηγική της θέση. Η Ελλάδα μπορεί να επωφεληθεί από την αναμενόμενη αύξηση των συναλλαγών μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή, όπως είναι η Τουρκία, τα αραβικά κράτη, οι περιοχές της Μέσης Ανατολής. Θα μπορούσε να αποτελέσει, όπως είπε, τον συνδετικό τους κρίκο.

Παρ΄ ότι ακούγεται αυτονόητη μια τέτοια προοπτική, η εφαρμογή της χρειάζεται συστηματική προετοιμασία. Διότι, για τη διακίνηση εμπορευμάτων, υπηρεσιών, τεχνογνωσίας δεν αρκεί μια καλή γεωγραφική θέση. Απαιτούνται δομές, υποδομές, μηχανισμοί εμπιστοσύνης.

Μοντέλα προς μελέτη υπάρχουν. Από την Ολλανδία, όπως σχολιάζουν οι Έλληνες έμποροι, διακινούνται εκατομμύρια ζευγάρια παπουτσιών, χωρίς να παράγονται στη χώρα.

Η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας αναμένεται να δημιουργήσει ευκαιρίες, που καλό θα ήταν να αδράξει έγκαιρα η ελληνική οικονομία.