Με ανάμικτα συναισθήματα στην ίδια τη χώρα, αλλά και στους υπόλοιπους 26 κοινοτικούς εταίρους της, τερματίζεται σήμερα η εξαμηνιαία προεδρία της Τσεχίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είχε ξεκινήσει με κάθε άλλο παρά καλούς οιωνούς την 1η Ιανουαρίου, συναντώντας στην πορεία της αρκετούς σκοπέλους.Η έναρξη της τσεχικής προεδρίας γινόταν εν μέσω μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, μιας δημοσιονομικής κρίσης, μιας ενεργειακής κρίσης με το θέμα του φυσικού αερίου και μιας κορύφωσης της μεσανατολικής κρίσης με τις ανελέητες επιδρομές του Ισραήλ στη Γάζα, που η ίδια η προεδρία ολισθαίνοντας «ατυχώς» και κατ' άλλους «προκλητικά» από την κοινοτική γραμμή είχε χαρακτηρίσει «αμυντικές», αλλά και με την προηγούμενη προεδρεύουσα (Γαλλία) να θέλει να συνεχίζει να προεδρεύει.
Κάτω από αυτές τις αρνητικές συγκυρίες είχε γίνει η παρουσίαση των προτεραιοτήτων της τσεχικής προεδρίας που συνοψίζονταν σε «τρία Ε», από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων για Οικονομία, Ενέργεια και Θέση της Ε.Ε. στον κόσμο, που δεν φαίνεται να ευωδόθηκαν στο βαθμό που αναμενόταν στη διάρκειά της.
Από την έναρξή της, η τσεχική προεδρία στην Ε.Ε. το α' εξάμηνο του 2009 είχε να αντιμετωπίσει δύο μεγάλα εσωτερικά προβλήματα, αφενός την αστάθεια του τριμερούς κεντροδεξιού κυβερνητικού συνασπισμού του πρωθυπουργού και προεδρεύοντα της Ε.Ε., Μίρεκ Τοπολάνεκ, και αφετέρου τον παροιμιώδη «ευρωσκεπτισμό» του προέδρου της χώρας, Βάτσλαβ Κλάους.
Το πρώτο πρόβλημα κορυφώθηκε με την ανατροπή της κυβέρνησης στις 24 Μαρτίου στο μέσον της κοινοτικής προεδρίας, έπειτα από υπερψήφιση πρότασης μομφής των Σοσιαλδημοκρατών της αντιπολίτευσης και λύθηκε εν μέρει με την ανάληψη, αρχές Μαΐου, μεταβατικής κυβέρνησης με πρωθυπουργό το διευθυντή της τσεχικής Στατιστικής Υπηρεσίας, Γιαν Φίσερ, ο οποίος κατόρθωσε να ολοκληρώσει σχεδόν αλώβητα την προεδρία με το, σε γενικές γραμμές επιτυχές, τελευταίο της Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Βρυξέλλες την προπερασμένη εβδομάδα.
Το δεύτερο πρόβλημα, που είναι και πρόβλημα για ολόκληρη την Ε.Ε., ακόμη περιμένει τη λύση του, καθώς ο Τσέχος πρόεδρος εξακολουθεί να αρνείται να υπογράψει τη Συνθήκη της Λισσαβόνας, την οποία έχουν επικυρώσει διαδοχικά, έστω και έπειτα από πολλές αναβολές, τα δύο σώματα της τσεχικής Εθνοσυνέλευσης, η Βουλή στις 18 Φεβρουαρίου και η Γερουσία στις 6 Μαΐου.
Ο κ. Κλάους διαμηνύει πως δεν πρόκειται να δώσει την υπογραφή του πριν αποφανθεί τελεσίδικα το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τσεχίας, στο οποίο σκοπεύουν να προσφύγουν εκ νέου ορισμένοι γερουσιαστές καταγγέλλοντας ασυμβατότητα της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης με το τσεχικό Σύνταγμα και πριν υπάρξει θετική έκβαση στο προσεχές σχετικό δημοψήφισμα στην Ιρλανδία.
Βέβαια, ο Τσέχος πρόεδρος, ο οποίος σε όλο το διάστημα της τσεχικής προεδρίας δεν επέτρεψε ούτε μία φορά να κυματίσει η σημαία της Ε.Ε. στην έδρα του, στο Κάστρο της Πράγας, δέχθηκε στο μεταξύ διάστημα αρκετά «ραπίσματα» για τον «ευρωσκεπτισμό» του.
Έτσι, ο μεταβατικός πρωθυπουργός, Γιαν Φίσερ, δεν ενέδωσε στις πιέσεις του και ακολούθησε τη δική του γραμμή στην άσκηση της προεδρίας, τα δύο νέα αντιευρωπαϊκού προσανατολισμού κόμματα που είχαν την υποστήριξη του κ. Κλάους υπέστησαν συντριπτική ήττα στις πρόσφατες Ευρωεκλογές. Και αυτό σε αντίθεση με τη σημαντική άνοδο που σημείωσε το Δημοκρατικό Κόμμα Πολιτών του πολιτικού αντιζήλου του και διαδόχου του στην αρχηγία αυτού του κόμματος, Μίρεκ Τοπολάνεκ, το οποίο βρίσκεται και στην πρώτη θέση των δημοσκοπήσεων για τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές του ερχομένου Οκτωβρίου.
