…Τον Μάρτιο του 1924, ο άλλος πρωτεργάτης της καινοτομίας, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, με μια αυθαίρετη απόφασή του, χωρίς την σύγκλιση πραγματικής πανορθόδοξου Συνόδου και παρά τα όσα περί του αντίθετου έως τότε διακήρυττε μεταβάλλει το εορτολόγιο. Εισάγει και στην Εκκλησία το Γρηγοριανό εορτολόγιο, παρά την καταδίκη του από τρείς πανορθόδοξες Συνόδους.Ο ευσεβής λαός, ο άγρυπνος φύλακας της παραδόσεως αντιδρά και έμμεινε στο πατροπαράδοτο εορτολόγιο. Παρά τους αιματηρούς διωγμούς και τον ελάχιστο αριθμό έγγαμων ιερέων, αλλά και ιερομονάχων που εν τω μεταξύ, είχε κατέλθη από το Άγιον Όρος προς στήριξη του Αγώνος, το φρόνημα των ζηλωτών της πίστεως δεν κάμπτεται. Χαλυβδώνεται ακόμα περισσότερο. Σε αυτό συνετέλεσε και ένα θαυμαστό γεγονός, που όμοιό του συνέβη δυό φορές στην εκκλησιαστική ιστορία και ήρθε την κρίσιμη στιγμή ως Θεία ευλογία και επιβεβαίωση του δίκαιου υπέρ της ακεραιότητας της πίστεως, αγώνα των Γνησίων Ορθοδόξων.
Την ευλογημένη εκείνη νύχτα της 13ης προς 14ης Σεπτεμβρίου του 1925, οι υπέρμαχοι της γνησιότητας της Ορθοδοξίας είχαν συγκεντρωθεί στο εξωκκλήσιον του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, στους πρόποδες του Υμηττού. Επρόκειτο να τελεσθή Ιερά Αγρυπνία για την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, σύμφωνα με το πατροπαράδοτον εορτολόγιον της Εκκλησίας μας, υπό το άγριο βλέμμα της χωροφυλάκής.
Τότε, στις ένδεκα και μισή κοντά στα μεσάνυχτα, τον Αττικό ουρανό καταυγάζει με την λάμψη του ο Τίμιος Σταυρός. Σαν ουράνιος προβολέας, κατά τις μαρτυρίες των αυτόπτων μαρτύρων, φωτίζει ολόκληρη την περιοχή γύρω από το μονύδριο του Αγίου Ιωάννου. Καλύπτει δε με το κατάλευκο του ιλαρόν φως και αυτή την λάμψη των αστεριών.
Παρά το σιωπητήριο που ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος επέβαλε στον τύπο με την στήριξη της κρατικής εξουσίας, μια εφημερίδα τόλμησε να σπάσει τη σιωπή και να δημοσιεύσει την αλήθεια, το θαύμα της εμφανίσεως του Τιμίου Σταυρού.
Ήταν η εφημερίδα <<ΣΚΡΙΠ>>, η οποία δημοσίευσε την επόμενη μέρα, το ανακοινωθέν του συλλόγου των Ορθοδόξων, της διοικούσης αρχής των Γνησίων Ορθοδόξων:
‘‘Ο σύλλογος των Ορθοδόξων, ανεγνωρισμένον Σωματείον, συμφώνως πάντοτε προς το Παλαιόν εκκλησιαστικόν ημερολόγιον εις το οποίον εμμένει ακλόνητος, την εισαγωγήν του Γρηγοριανού ημερολογίου εις την Εκκλησίαν θεωρών εωρτάσε σήμερον 14ην Σεπτεμβρίου, κατά το εν λόγω ημερολόγιον, την εορτήν της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Προς τούτο από της 9ης νυκτερινής της χθες πλέον των δισχιλίων μελών του συλλόγου συνηθροίσθησαν εν τω εξοχικω ναω του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου όπου ετελέσθη αγρυπνία. Εννοείται, ότι η συγκέντρωσις αυτή των πιστών δεν διέλαβε την προσοχήν των οργάνων της εξουσίας, άτινα από της 11ης νυκτερινής παρηκολούθησαν την ακολουθίαν χάριν της τάξεως, ως είπον.
Αλλά οιαδήποτε κι’ αν ήτο η εκεί αποστολή των, ολίγα λεπτά μετά την εκεί άφιξιν των εκόντα άκοντα ηναγκάσθησαν να προστεθώσι και ταύτα εις το πλήθος των πιστών, τους οποίους δεν εχώρει ήδη ουδέ ο εξωτερικός περίβολος του ναού, ένεκα λόγων ανωτέρων πάσης ανθρωπίνης διαταγής ή εξουσίας.
Η ώρα ήτο 11η και ημίσεια προ του μεσονυκτίου, ότε ακριβώς άνωθεν του ναού και με κατεύθυνσιν εξ Ανατολών προς Δυσμάς ενεφανίσθη φωτεινός λευκός Σταυρός του οποίου η λάμψις περιοριζόμενη μόνον επί του Ναού και του εκκλησιαζόμενου πλήθους εξηφάνιζεν εντελώς την λάμψιν των αστέρων, κατηύγαζε δε τον Ναόν και τον περίβολον, ως να κατηυθύνετο επ' αυτών ηλεκτρικός προβολεύς.
Η οριζοντία γραμμή του ουρανίου τούτου Σταυρού έκλινεν προς τα δεξιά, προς το κάτω δέ μέρος της καθέτου γραμμής του εσχηματίζετο μικρότερος Σταυρός διά της παρεμβολής ετέρας μικροτέρας οριζοντίας γραμμής. Το ουράνιον τούτο σημείον ήτο ορατόν συνεχώς επί ημίσειαν ώραν και κατόπιν ήρξατο σβενυμμένον ολίγον κατ’ ολίγον.
Το τι επηκολούθησε μετά την εμφάνισην του ουρανίου τούτου σημείου αδύνατον να περιλάβη ανθρώπινη αφήγησις. Πάντες οι εκκλησιαζόμενοι γονυπετείς και κλαίοντες εκ της συγκινήσεως ήρχισαν ψάλλοντες και δοξολογούντες τον Κύριον εν ενί στόματι και μία καρδία. Τα όργανα της εξουσίας παραιτούνται της αποστολής των και ανευρίσκουσι εις τα βάθη της καρδίας των της πίστην των παιδικών των χρόνων. Όλος ο χώρος εκείνος μεταβάλλεται εις μίαν γωνίαν άλλου τινός κόσμου υπέργειου. Όλοι κατέχονται υπό ανεκφράστου ιεράς συγκινήσεως όλοι κλαίουσιν. Η αγυπνία συνεχισθείσα ετελείωσε περί την 4ην πρωινήν, οπότε ολόκληρος εκείνος ο ανθρώπινος χείμαρρος ήρχισε κατεχρόμενος προς την πόλιν διηγούμενος ανά πάν βήμα το νυχτερινόν θαύμα, εκ της συγκινήσεως του οποίου συνείχοντο πάντες.
Ίσως θα υπάρξωσι άπιστοι, οίτινες θα αμφισβητήσωσι το γεγονός, ίσως θα υπάρξωσι δοκησίσοφοι, οίτινες θα ζητήσωσι να ερμηνεύσουσι το φαινόμενον δια της αυθυποβολής ή δ’ οιαδήποτε άλλης βεβιασμένης αιτιολογίας, πάντως, όμως, και των μέν και των δε τα επιχειρήματα ως σαθρά, ανατρέπονται, αν ληφθή υπ’όψιν, ότι δεν πρόκειται περί στιγμιαίου φαινομένου διαλάμψαντος δίκην διάττοντος, αλλά περί φαινομένου ορατού επί ημισειαν και πλέον ώραν, το οποίον έβλεπον και εθαύμαζον συνεχώς δισχίλιοι και πλέον άνρθωποι.
Ευτυχώς δε, ότι μεταξύ των ιδόντων και θαυμασάντων τον ουράνιον τούτον φωτεινόν Σταυρόν συμπεριλαμβάνονται και όργανα εξουσίας και κατά συνέπειαν και η Εκκλησία και το επίσημον κράτος έχουσι καθήκον να εξετάσωσι, να εξακριβώσωσι και να επισημοποιήσωσι το γεγονός.
Εκτός όμως τούτου, νομίζομεν, ότι η εμφάνισις του ουρανίου Σταυρού, καθ’ην ημέραν εορτάζεται κατά το παλαιόν ημερολόγιον η εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, αποτελεί μίαν επί πλέον θεόθεν βεβαίωσιν περί της ορθότητας των επί του προκειμένου πεποιθήσεων των ακολουθόντων το ημερολόγιο τούτο, παρέχει δε και εις τους διευθύνοντας σήμερον τα της Εκκλησίας, χείρα βοηθείας ουρανόθεν προς αναθεώρησιν της αντικανονικής αποφάσεως των περι της εισαγωγής εις την Εκκλησίαν μας μονομερώς του Γρηγοριανού ημερολογίου δι’ αποσχίσεως εκ του μεγάλου σώματος της Ορθοδοξίας’’.
(Εφημ. ΣΚΡΙΠ, 15/28-9-1925).
Αυτόπτες μάρτυρες
Η εμφάνιση του Τιμίου Σταυρού στους Γνήσιους Ορθόδοξους ήταν στήριγμα, θεία επιβράβευση του δύσκολου αγώνα υπέρ της διαφυλάξεως των παρτόων παραδόσεων. Πάνω από δυο χιλιάδες ήσαν οι πιστοί, οι οποίοι ‘‘ιδίοις ομμάσι’’ είδαν και εθαύμασαν το συγκλονιστικό θαύμα. Ο μακαριστός Επίσκοπος Πενταπόλεως, κύριος Καλλιόπιος, στην μνημειώδη και μοναδική για την ιστορία του ιερού αγώνος, σειρά των ‘‘ΠΑΤΡΙΩΝ’’, καταγράφει μεταξύ άλλων και ορισμένες χαρακτηριστικές μαρτυρίες, ανθρώπων, που ήσαν εκεί, αψευδείς, αυτόπτες μάρτυρες της θαυματουργικής εμφανίσεως του Τιμίου Σταυρού στον Αττικό ουρανό…Ο Ιερέας Ιωάννης Φλώρος λειτουργός στην Υψωση του Τιμίου Σταυρού εκείνη τη βραδιά του θείου θαύματος.
Πηγή: Εγκόλπιος ημεροδείκτης 2006 (Εκκλησίας ΓΟΧ)
