Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009
Η παγκόσμια θερμοκρασία μπρεί να αυξηθεί έως και 4 βαθμούς Κελσίου έως τα μέσα της δεκαετίας του 2050 εάν συνεχιστούν οι σημερινές εκπομπές αερίων CO2
Νωρίτερα του αναμενομένου ενδέχεται να αυξηθεί η παγκόσμια θερμοκρασία, σύμφωνα με μελέτη που δόθηκε τη Δευτέρα στη δημοσιότητα.
Η παγκόσμια θερμοκρασία ενδέχεται να αυξηθεί και έως 4 βαθμούς Κελσίου έως τα μέσα της δεκαετίας του 2050 εάν συνεχιστούν οι σημερινές εκπομπές αερίων CO2, υποστηρίζει.
Η έκθεση του βρετανικού Met Office Hadley Center απηχεί τις ανησυχίες των πορισμάτων μελέτης του ΟΗΕ, που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, και βάσει των οποίων οι καλπάζουσες κλιματικές αλλαγές ξεπερνούν ακόμη και τις χειρότερες υποθέσεις που ανέπτυσσε η έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για τις Κλιματικές Αλλαγές του ΟΗΕ (IPCC) το 2007.
«Τα αποτελέσματά μας καταδεικνύουν αντίστοιχα στοιχεία με της ΙPCC, αλλά επίσης καταδεικνύουν και την δυνατότητα να υπάρξουν ακόμη περισσότερο ακραίες αλλαγές», τονίζει η Ντέμπι Χέμινγκ, η οποία συνυπογράφει την έκθεση, που δημοσιεύεται πριν την έναρξη συνεδρίου για τις κλιματικές αλλαγές στο Παν/μιο της Οξφόρδης.
Η IPCC τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του 2007 για την εκπόνηση της έκθεσής της ΑR4. Ένα από τα πορίσματα εκείνης της έκθεσης ήταν πως η θερμοκρασία του πλανήτη ενδέχεται να ανέλθει κατά 4 βαθμούς έως τα τέλη του 2050.
Η παρούσα έκθεση υποστηρίζει ωστόσο πως η αύξηση τούτη θα προκληθεί νωρίτερα, στα μέσα της δεκαετίας του 2050 και προβλέπει ακόμη δριμύτερες συνέπειες σε τοπικό επίπεδο.
«Επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα της AR4 κι επίσης επιβεβαιώνει την μεγάλη πιθανότητα» ανόδου κατά 4 βαθμών της θερμοκρασίας, εάν υποτεθεί πως δεν ληφθεί κάποια θεαματική δράση για τη μείωση ρυπογόνων αερίων, τονίζει η Χέμινγκ.
Στη μεθοδολογία της μελέτης χρησιμοποιήθηκαν βελτιωμένα μοντέλα έρευνας για τις συνέπειες του «κύκλου του άνθρακα». Παραδείγματος χάρη, εξετάστηκαν υποθέσεις όπως η περίπτωση εξαφάνισης μεγάλων εκτάσεων των δασών του Αμαζονίου λόγω ξηρασίας, γεγονός που θα αφήσει εκτεθειμένο το έδαφος, το οποίο με τη σειρά του θα αρχίσει να εκπέμπει στην ατμόσφαιρα διοξείδιο του άνθρακα από τις σκιαζόμενες πρωτύτερα οργανικές ύλες του.
«Αυτό αυξάνει την ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα που εκλύεται στην ατμόσφαιρα και κατά συνέπειαν της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Αυτό οδηγεί προς τα εκεί με μεγαλύτερη βεβαιότητα», τονίζει η ίδια.
Η συνολική μέση αύξηση των 4 βαθμών καλύπτει ωστόσο τις μεγαλύτερες τοπικές ανόδους τα θερμοκρασίας: σε ορισμένες περιοχές της Αρκτικής η θερμοκρασία θα ανέβει κατά 15 βαθμούς, ενώ κατά 10 βαθμούς θα αυξηθεί στη δυτική και νότιο Αφρική, προκύπτει από την έκθεση της Χέμινγκ.
Καθώς οι πάγοι θα λιώνουν, η περιοχή θα αντανακλά λιγότερη ηλιακή ακτινοβολία, γεγονός που μπορεί να πυροδοτήσει απρόβλεπτες συνέπειες. Επιπλέον, τέτοιες μεγάλες θερμοκρασίες στην Αρκτική θα οδηγήσουν στην τήξη του μόνιμου στρώματος του πάγου, το οποίο έως σήμερα εγκλωβίζει το μεθάνιο, με συνέπεια ακόμη πιο απρόβλεπτες συνέπειες, τονίζει η Χέμινγκ.
Η έκθεση προβλέπει πως οι βροχοπτώσεις θα μειωθούν κατά το 1/5 ή και περισσότερο, στην Αφρική, την Κεντρική Αμερική, τη Μεσόγειο και τα παράλια της Αυστραλίας, σε «δυνητικά πιο ακραία ποσοστά» από τα ευρήματα της IPCC το 2007.
«Η Μεσόγειος είναι μία σταθερά παράμετρος για την υπόθεση της σημαντικής ξηρασίας σχεδόν σε όλα τα θεωρητικά μοντέλα», τονίζει η Χέμινγκ. Μία πτώση των βροχοπτώσεων κατά 20% και περισσότερο «είναι πολύ για περιοχές όπως η Ισπανία, η οποία ήδη αντιμετωπίζει τον εφιάλτη των μειωμένων βροχοπτώσεων τα τελευταία χρόνια», προσθέτει.
Η παγκόσμια θερμοκρασία ενδέχεται να αυξηθεί και έως 4 βαθμούς Κελσίου έως τα μέσα της δεκαετίας του 2050 εάν συνεχιστούν οι σημερινές εκπομπές αερίων CO2, υποστηρίζει.
Η έκθεση του βρετανικού Met Office Hadley Center απηχεί τις ανησυχίες των πορισμάτων μελέτης του ΟΗΕ, που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, και βάσει των οποίων οι καλπάζουσες κλιματικές αλλαγές ξεπερνούν ακόμη και τις χειρότερες υποθέσεις που ανέπτυσσε η έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για τις Κλιματικές Αλλαγές του ΟΗΕ (IPCC) το 2007.
«Τα αποτελέσματά μας καταδεικνύουν αντίστοιχα στοιχεία με της ΙPCC, αλλά επίσης καταδεικνύουν και την δυνατότητα να υπάρξουν ακόμη περισσότερο ακραίες αλλαγές», τονίζει η Ντέμπι Χέμινγκ, η οποία συνυπογράφει την έκθεση, που δημοσιεύεται πριν την έναρξη συνεδρίου για τις κλιματικές αλλαγές στο Παν/μιο της Οξφόρδης.
Η IPCC τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του 2007 για την εκπόνηση της έκθεσής της ΑR4. Ένα από τα πορίσματα εκείνης της έκθεσης ήταν πως η θερμοκρασία του πλανήτη ενδέχεται να ανέλθει κατά 4 βαθμούς έως τα τέλη του 2050.
Η παρούσα έκθεση υποστηρίζει ωστόσο πως η αύξηση τούτη θα προκληθεί νωρίτερα, στα μέσα της δεκαετίας του 2050 και προβλέπει ακόμη δριμύτερες συνέπειες σε τοπικό επίπεδο.
«Επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα της AR4 κι επίσης επιβεβαιώνει την μεγάλη πιθανότητα» ανόδου κατά 4 βαθμών της θερμοκρασίας, εάν υποτεθεί πως δεν ληφθεί κάποια θεαματική δράση για τη μείωση ρυπογόνων αερίων, τονίζει η Χέμινγκ.
Στη μεθοδολογία της μελέτης χρησιμοποιήθηκαν βελτιωμένα μοντέλα έρευνας για τις συνέπειες του «κύκλου του άνθρακα». Παραδείγματος χάρη, εξετάστηκαν υποθέσεις όπως η περίπτωση εξαφάνισης μεγάλων εκτάσεων των δασών του Αμαζονίου λόγω ξηρασίας, γεγονός που θα αφήσει εκτεθειμένο το έδαφος, το οποίο με τη σειρά του θα αρχίσει να εκπέμπει στην ατμόσφαιρα διοξείδιο του άνθρακα από τις σκιαζόμενες πρωτύτερα οργανικές ύλες του.
«Αυτό αυξάνει την ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα που εκλύεται στην ατμόσφαιρα και κατά συνέπειαν της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Αυτό οδηγεί προς τα εκεί με μεγαλύτερη βεβαιότητα», τονίζει η ίδια.
Η συνολική μέση αύξηση των 4 βαθμών καλύπτει ωστόσο τις μεγαλύτερες τοπικές ανόδους τα θερμοκρασίας: σε ορισμένες περιοχές της Αρκτικής η θερμοκρασία θα ανέβει κατά 15 βαθμούς, ενώ κατά 10 βαθμούς θα αυξηθεί στη δυτική και νότιο Αφρική, προκύπτει από την έκθεση της Χέμινγκ.
Καθώς οι πάγοι θα λιώνουν, η περιοχή θα αντανακλά λιγότερη ηλιακή ακτινοβολία, γεγονός που μπορεί να πυροδοτήσει απρόβλεπτες συνέπειες. Επιπλέον, τέτοιες μεγάλες θερμοκρασίες στην Αρκτική θα οδηγήσουν στην τήξη του μόνιμου στρώματος του πάγου, το οποίο έως σήμερα εγκλωβίζει το μεθάνιο, με συνέπεια ακόμη πιο απρόβλεπτες συνέπειες, τονίζει η Χέμινγκ.
Η έκθεση προβλέπει πως οι βροχοπτώσεις θα μειωθούν κατά το 1/5 ή και περισσότερο, στην Αφρική, την Κεντρική Αμερική, τη Μεσόγειο και τα παράλια της Αυστραλίας, σε «δυνητικά πιο ακραία ποσοστά» από τα ευρήματα της IPCC το 2007.
«Η Μεσόγειος είναι μία σταθερά παράμετρος για την υπόθεση της σημαντικής ξηρασίας σχεδόν σε όλα τα θεωρητικά μοντέλα», τονίζει η Χέμινγκ. Μία πτώση των βροχοπτώσεων κατά 20% και περισσότερο «είναι πολύ για περιοχές όπως η Ισπανία, η οποία ήδη αντιμετωπίζει τον εφιάλτη των μειωμένων βροχοπτώσεων τα τελευταία χρόνια», προσθέτει.