Σε δυο στενά, των Βρυξελλών και της οικονομικής κατάστασης της χώρας, είναι εγκλωβισμένη η κυβέρνηση και αναζητεί τρόπους «να σφάξει με το βαμβάκι» τις προεκλογικές δεσμεύσεις της, που τις βρίσκει μπροστά της σε όλα τα προβλήματα.Την ίδια στιγμή στο εσωτερικό της αλλά και στο εσωτερικό της Κοιν. Ομάδας του ΠΑΣΟΚ (όπως έδειξαν οι απόψεις που διατυπώθηκαν στη συνεδρίαση του Κοινοβουλευτικού Τομέα Εργασίας που συζήτησε το προσχέδιο προϋπολογισμού) αναπτύσσονται δύο απόψεις:
«Ο,τι χρειάζεται»
Η μία που θέλει τη λήψη σκληρών μέτρων τώρα και η άλλη που θέλει συνδυασμό κοινωνικής ενίσχυσης, αναπτυξιακής πολιτικής και μείωσης των δαπανών. Ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου φαίνεται να απορρίπτει αυτό το δίλημμα καθώς χθες δημοσιεύθηκε στον Τύπο δήλωσή του ότι «δεν υπάρχουν ήπια και σκληρά μέτρα, θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για την οικονομία». Ο ίδιος ο πρωθυπουργός προσπαθεί, φραστικά τουλάχιστον, να ισορροπήσει, καθώς στο προχθεσινό άτυπο υπουργικό συμβούλιο φέρεται να είπε στο οικονομικό επιτελείο να μην εγκλωβιστεί στην αμυντική παρακολούθηση του προϋπολογισμού εις βάρος της ανάπτυξης.
Ο πρωθυπουργός αναφέρεται κυρίως στις δυνατότητες ανάπτυξης και αξιοποίησης κονδυλίων που δίνει το ΕΣΠΑ (Εθνικό Σχέδιο Περιφερειακής Ανάπτυξης). Μόνο που, όπως ομολογούν οικονομικοί παράγοντες, οι διαδικασίες απορρόφησης είναι χρονοβόρες και απαιτούνται προγράμματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι κοινοτικοί που βρέθηκαν την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα συνέστησαν αναμόρφωση του νομοθετικού πλαισίου το οποίο είναι γραφειοκρατικό και γι' αυτό δεν έχει «τρέξει» μέχρι σήμερα το ΕΣΠΑ, καθώς και επικαιροποίηση των προγραμμάτων. Μέχρι να γίνουν αυτά, χρήματα δεν υπάρχουν για ανάπτυξη. Γι' αυτό εξάλλου μέχρι τώρα καμία νομοθετική πρωτοβουλία δεν έχει αναληφθεί προς αυτή την κατεύθυνση ούτε και προς την κατεύθυνση της πράσινης ανάπτυξης.
Στην πράξη λοιπόν η κυβέρνηση κινείται προς την κατεύθυνση προσαρμογής της πολιτικής της στις επιταγές των Βρυξελλών, παρ' ότι οι Βρυξέλλες συστήνουν μια πολιτική που ηττήθηκε προεκλογικά, αφού την είχε υιοθετήσει πλήρως ο Κ. Καραμανλής.
Να πάρει παράταση
Η ελληνική κυβέρνηση για να πείσει την Ε.Ε και να πάρει την παράταση που χρειάζεται, προχωρά στο άνοιγμα πολλών θεμάτων, που συνιστούν διαρθρωτικές αλλαγές, όπως είναι η μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, οι αλλαγές του συστήματος προσλήψεων, το Ασφαλιστικό, το φορολογικό, οι εργασιακές σχέσεις (ευέλικτες μορφές εργασίας κ.λπ.), το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, ο έλεγχος των δαπανών του Δημοσίου κ.ά.
Ενδεικτικά:
- Στη δημόσια διοίκηση οι πρώτες παρεμβάσεις αφορούν τους δημόσιους υπαλλήλους. Στόχος είναι: Πρώτον, η μείωσή τους με αναλογία σε πρώτη φάση μια πρόσληψη για κάθε δυο αποχωρήσεις (1 προς 2). Αρχικά οι σκέψεις ήταν η αναλογία να είναι 1 προς 5, αλλά αυτό θεωρήθηκε αδύνατο να επιτευχθεί. Δεύτερον, σταδιακά η πρόσληψη μόνο μόνιμου προσωπικού.
- Το Ασφαλιστικό: Η κυβέρνηση σπεύδει να το ανοίξει άρον άρον για να κατευνάσει τις αντιδράσεις των Βρυξελλών. Στο πλαίσιο αυτό οι προεκλογικές δεσμεύσεις, ότι δεν θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας και δεν θα μειωθούν οι συντάξεις, τρίζουν. Ηδη αναγκάζεται να προσαρμοστεί στην εξίσωση των ορίων ηλικίας ανδρών και γυναικών, που σημαίνει ότι τα όρια για τις γυναίκες αυξάνουν. Την ίδια στιγμή ο υπουργός Εργασίας μιλάει για μια συνεχώς διευρυνόμενη «μαύρη τρύπα» στο Ασφαλιστικό.
- Το φορολογικό: Εγκαταλείπονται τα σχέδια το νομοσχέδιο αυτό να ολοκληρωθεί τον ερχόμενο Μάρτιο και οι πληροφορίες λένε ότι αυτό θα γίνει μέχρι το τέλος του Ιανουαρίου. Η κατάργηση φοροαπαλλαγών, η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης, η αύξηση των αντικειμενικών τιμών αξιών των ακινήτων, το «πόθεν έσχες», η ενιαία αρχή πληρωμών είναι μερικές από τις ρυθμίσεις που αναμένεται να προωθηθούν.
Η αύξηση του αφορολόγητου, για την οποία μιλούσε τα τελευταία χρόνια το ΠΑΣΟΚ, δεν ανακινείται, όμως θα μειωθεί ο φορολογικός συντελεστής για να ευνοηθούν τα χαμηλά εισοδήματα.
